Απλά κανένας τους δεν είχε προβλέψει οτι θα μαζευόμασταν όλοι μαζί για να προτρέψουμε πια αυτούς να σηκωθούν από τις πολυτελείς τους πολυθρόνες και να τρέξουν να προλάβουν το... ελικόπτερο!!
Και είμαστε όλοι εκεί.Παιδιά,συνταξιούχοι,άνεργοι,εργαζόμενοι,φοιτητές...Με τις σημαίες μας,τα μπρίκια και τις ντουντούκες μας! Με ίσια παπούτσια, έτοιμοι για περπάτημα, για ορθοστασία, για αγανάκτηση!!! Με την γιαγιά μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας.Είμαστε όλοι εκεί,και αν όχι καθημερινά τουλάχιστον τις Κυριακές.Πρώτη φορά βλέπω τόσο κόσμο και τόσο διαφορετικό κόσμο να ασχολείται με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας।Και δεν ξέρω αν όλο αυτό θα συγκινήσει αυτούς που πρέπει,εγώ πάντως το χαίρομαι! Είναι ωραίο να βλέπεις τέτοιο πλήθος να έχει τους ίδιους προβληματισμούς με σένα,την ίδια αγωνία και την ίδια θέληση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου