Θεσσαλονίκη, πολιτιστική πρωτεύουσα 1997 και υποψήφια πρωτεύουσα νεολαίας 2014.

Ο δήμαρχος μας, κοντά στους νέους και γνώστης των επικοινωνιακών τρικ τοποθέτησε στην πόλη αυτιά...
Διάσπαρτα στην πόλη, ξάφνιασμα στην καθημερινή μας βόλτα, τραβάνε την προσοχή αναμφισβήτητα।
Ο παραλληλισμός προφανής...Εμείς, οι πολίτες, λέμε τα παράπονα μας, τις ιδέες μας, τις αντιρρήσεις μας στον δήμαρχο και εκείνος ακούει με όλη την καλή διάθεση και πρόθεση να μας ικανοποιήσει...Μελλοντικά πάντα!

Όμως δυστυχώς, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή έπρεπε να τοποθετηθούν στην πόλη μύτες και μάτια.
Μύτες για να μυρίζουν τα σκόρπια σκουπίδια, που έχουν καταλάβει δρόμους, πεζοδρόμια ακόμα και παρτέρια καθώς και μάτια για να βλέπουν το χάλι μας...





Τι γνώμη άραγε θα σχηματίζουν για εμάς οι τουρίστες που πλέον κυκλοφορούν στην πόλη; Και τι γνώμη έχουμε εμείς οι ίδιοι για τους εαυτούς μας όταν βλέποντας όλο αυτό το χάος, εναποθέτουμε το δικό μας σακουλάκι στον πύργο; Πόσο δύσκολο είναι να κρατήσουμε για λίγες μέρες στα μπαλκόνια μας τα σκουπίδια αντί να τα πετάμε στα πεζοδρόμια;...

Αλλά ξέχασα...Εμείς οι Έλληνες είμαστε καθαρός λαός, πως θα έχουμε τα σκουπίδια στο μπαλκόνι;!